O książce: 2012 / W czasie II wojny światowej autor tych wspomnień zrobił fenomenalną karierę - od zwykłego ochotnika do Standartenführera , dowódca 28.S5-Freiwilligen-Panzergrenadier-Division „Wallonien” (28. Ochotnicza Dywizja SS „Walonia”). Odznaczając go Krzyżem Kawalerskim z Liśćmi Dębu, Hitler powiedział: „Gdybym miał syna, chciałbym, żeby był taki jak ty!” A w rodzinnej Belgii zbrodniarz wojenny Degrelle został skazany na powieszenie i przez resztę życia ukrywał się w Hiszpanii pod fałszywym nazwiskiem. Ta książka śledzi ścieżkę bojową belgijskich ochotników Führera od powstania Legionu Walońskiego sierpnia 1941 r. do czasu jej przekształcenia w brygadę szturmową SS „Walonia”, jest najlepszym antidotum na faszyzm. Warto przeczytać te wspomnienia, aby oczyścić umysły wszystkich domorosłych nazistów, którzy wierzą w bajki „o dobrym Hitlerze”, który rzekomo przybył, aby uwolnić Ruś od „Żydów i komisarzy”. W przeciwieństwie do zwykłych żołnierzy Wehrmachtu, którzy byli zdumieni niespójnością „aryjskiego wyglądu” narodu rosyjskiego z kłamstwami Goebbelsa na temat „podludzi”, fanatyczny hitlerowiec Degrelle widzi na froncie wschodnim tylko „hordy azjatyckie” - tylko „Tatarzy”, „Kirgizi” i „Mongołowie”(! ), - po raz kolejny udowadniają, że dla europejskich faszystów naród rosyjski w ogóle nie istnieje!